Yaşamım koca yalanlarla dolu bu kentte.Kent sanki yüz yıllık yanlızlığının hırsını benden çıkarıyor..Üzerime yapıştırıyor kendi yalanlarını.Bütün suçlu ben miyim? Buna kendimde mi inanıyorum düşünmeyen zavallılar gibi.Neden bilmem gökyüzü, pembe düşler çok uzaktalar bana.Dört dağ arasında bu kentte yanlızlığım ve ben kocaman olduk.
Size de olur mu bazen dünya ile aranızdaki bütün köprüleri yıkıp ertelenmiş heyecanlarınızı yaşama isteği...?Bana bu kadar sık olmasının yanıtını nerede aramalıyım sizce? Göçüp gideceğim ardıma bakmadan, yalnızlık duymadan, bağımı koparmadan, bağımlı bağımlı..