uykuyla uyanıklık arasındaki
o dar kesme taşlı patikada
ağaçlara çarparak omuzlarımı ilerlerken
beyaz etekli bir kız çocuğu koşarak
geciyor önümden

uyusam mı uyansam mı bilmiyorken
ve burnumun ucu tatlı tatlı kaşınırken
düşüncelerim havalanıp
küçük bir otel odasında
adını bilmediğim
bir kumpanya çeviriyor
yarı açık yarı kapalı gözlerime

simdi hatırlarken herşeyi
sabah unutacağımı bilerek
uykuya yenik düşen bedenim
ve isyan eden aklımla
hayallerden lastik toplar fırlatıp
beyaz duvarlara
sol elimle havada yakalıyorum

arkadaşlar, aşklar
ve alakasız insanlar
alakasız yerlerde ve zamanlarda
yarı uyanık bir rüya çöplüğüne
giriyorlar el ele hep beraber
ve beni uğurluyorlar
o uyku dediğim uyanıklığa