Yaşamak, yaşamaya çalışmak, yaşadığın anda evren olmanın ve kendine varmanın nihai düşüncesine dalmak, kimi zaman göl, kimi zaman hırçın bir nehir olmak.

Yüreğini buran tüm sessizliklerinde, seslerinde mekanı aklımız değil midir? Bir göl misali toplayıp onu içselleştirip yüreğe ağırlık yapan ve yürekte ikinci bir göl yapan. Artezyen düşüncelerle kuyular kazıp kazıp deşmiyor muyuz geçmişte topladığımız damlaları?

Acıları böyle devşirmiyor muyuz? bir yataktan diğer yatağa. Kuruyan, akmayan gözyaşlarının toplamı kadar su toplamıyor mu düşüncelerimizin yumak yumak olmuş terkedilmişliği?

Hayata meydan okuyoruz severek. Sevmek kendine meydan okumak değil midir? Kendine öteye geçip karşındaki ile ben olmak değil midir?

Nedir Sevmek