Önce adına aşık oldum..
Sonra duyarlılığına.. Biraz utandım rutine girmiş ömrümde nereden çıktı bu zamansız sevda? Suya sabuna dokunmadan yaşamasını öğrenmişken nedir bu densizlikler? Özür diliyorum elimden fazlası gelmiyor bağışla yüzün gözbebeklerimde kaldığı sürece hayatımı etkileme gücünün ayrımındayım. Bu güçten korkuyorum. Nasıl korkmam? Ben ölümlüyüm. Ölümsüzler bile direnememiş kahrolası aşka benim sözüm mü olur?
Dün beni izliyordun biliyorum. Hafif puslu gökyüzünden ve merak ettin bütün aşıklar gibi ne düşündüğümü oysa ben senin bilmediğin bir savaşın içindeyim... Serin suları severek seni sevmemeyi öğrenmeye çabalıyorum...
Şimdi oturmuş yazıyor olmamdan anlaşılıyor ki seni sevmemeyi başaramıyorum. Yine de üzüldüm desem yalan olur. Seni düşünmenin yasak yanı kadar özgür öte yanında yüreğimi sana bırakmışım fena mı ? Sen de yaşamanın rutinine girmiş debelenirken öylesine sevdayı tanıyıp şaşıracaksın. Erişemeyecekler sana çünkü gökyüzünde olacaksın düşlerinde bir düşünsene....
Sorabilseydim eğer sence bir sakıncası var mı derdim? Oysa yanıtsızım şimdi.. A Ş K hiç yanıt alamamak mı ya da kendi kurduğun düşlerde yerine konamamış bir özlemin cevapsızlığı mı? ? ?