ufuklar,ey ufuklar!
bilirim siz de bir sır var!

düşünürdüm çok küçükken,
ufukları seyrederken.
tutulur mu ufuk yeri?
ufuk yeri dedikleri,
birleştiren bir çizgi mi
mavi gökle kara yeri?
ve var mıydı ötesinde,
çizgilerin gerisinde,
hayallerimdeki belde,
ufuklar ardında bir ülke?

demişti ki ilkokulda,
demişti ki öğretmenim
'sen gidersin o gider
sen gidersin o gider'
koşa koşa varılmazmış(?)
el uzatıp tutulmazmış(?)
ufuk ufuk dedikleri,
bir hikaye bir yalanmış(?)
ufuklar ardı ülke de
düzmeceden bir masalmış(?)

ilk okuldan beri benim,
okullarla bir derdim var.
ilkokulda ıramıştı
içimdeki tüm ufuklar

ilkokula kadar bizler,doğru biliriz çocuklar
kandırırlar bizi sonradan ilk sınıfta bir sonbahar

arkadaşlar,hayal değil buluşması
mavi gökle kara yerin
ve varlığı masal değil,ufuklar ardı ülkenin!

tutulmak içindir işte!
aşılmak için ufuklar!
varılmak için ta öteye
ufuklar ardı ülkeye.

arkadaşlar,arkadaşlar!
bu ufukların ardında,
bayram şekeri tadında
bir ülke var,bir ülke var!

arkadaşlar,yalanları birer birer,
yıkacağız,yıkacağız!
bütün sonbaharları biz,
ilkbaharla kovacağız!
yalınayak koşa koşa,
ufukları tutacağız!

saflığımız kalacak tek,ilk okullardan geriye,
varacağız ufukların,
ötesindeki ülkeye!..