düşümde ellerim saçların tarar
saçının teline tutunur gönül
görmediğim şafak günümü sayar
dilimdeki sözler tutuklu gönül

her sabah avluda açar bir çiçek
çiçeğin rengine tutunur gönül
sabah açan çiçek akşam geçecek
içimdeki gözler tutuklu gönül

rüyalarda saydım bir, iki, üç, dört
gece uykulara tutunur gönül
havalar soğudu sen üstünü ört
gözümdeki yaşlar tutuklu gönül

arkama bakmadan mı çıkacaktım
burada hasretler büyüttüm gönül
gardiyan recebe bir gül bıraktım
kalanlara umut
olsun diye gül