Demek gidiyorsun anne
Yalnızlığımı görmeden mi ?
Kendi yalnızlığını bana nakşederek mi ?
Göz nurunla dokuduğun eldivenleri
Ellerime dikeceğim
Sen giderken .


Sensiz gezegendeyim.
Giderken tek şey bırakmanı isterim senden
Gülümsemeni.

Canım yanarken çok ihtiyacım olacak
Ellerim kanıyor.
İnsanlar dışarı da ve karnım aç
Bir binanın içerisindeyim.
Bütün masabaşı işçileri,
Bütün hademeler,
Ve mini etekli orospular
Ellerinde ki eşyaları bana atıyorlar
Herkes peşimde.Polis alnımda ki hedefi 12den vurma çabasında ..

Eldivenler emiyor akan kanımı.
Canım yanmıyor.İçimde kurban edilmiş bir koyunun acısı.
ve yalnızlık.
Gülümsemenin olmadığı ırakta.
Ortasından kırılmış bir çiçek gibi
Yarım yamalak
Ayaktayım.
Ağlamıyorum .
Eldivenler acıtmıyor.
Üstüme yağan eşyalar daha can yakar oldu

Yokluğunda artık kara parçası yok sığınacağım
Dikişli ellerimle kürek çekiyorum boşluğa
Bu gece son gecem
Bu gece yalnızız ikimizde.
Mezarında ki kanlar benim
Birazdan yanındayım ...
Tanrı başka acı vermesin ...