Zaman elimde tesbih misali sayıklarken geçmişimi
Her defasında başa dönen hayatı farkediyorum.
''Bir başlangıç demek yeni bir yanlızlıkmıdır?''
Sorusu geliyor aklıma.
Kıyısından sessizce geçsem diyorum
başka başka hayatların,
Ellerime dalgaları vuruyor ve ıslatıyor yüreğimi,
Bilmeden ıslanıyorum en ahşap yanımla birlikte.
''Ne kadar zamansa o kadar sızı;
Ne kadar hayatsa o kadar zaman''
Dönüp dolaşıyor yüreğimin ıssız mahsenlerinde
Ve durmadan ıslanıyor yalnızlık;
Islandıkça daha ağır yani...

Utanmak istiyorum!
Ellerime bulaşan hayatlardan
utanmak...
Ve yıkamak için en temiz tarafından yüreğimi,
ağlamak istiyorum;
tüm başlamışlığını silercesine
ağlamak.