Uzaklarda bilinmezlerin yanında kaf dağı
Üzerine yıllardır ağlayan bulutlarla o bir yas dağı
İçine gömdüğü sevdasıyla o bir yanar dağı
Yüreğimin yanındaysa sadece bir toprak yığını

Pınarlarım kupkuru içinde örümcek ağları
Bir damlayla randevulaşan son nefesindeki deniz kızı
İhtişam olsun diye takındığı diri ve yüksek kayaları
Ve içinde bir damla su olmayan içimin pınarları

Ruhum sığ sevgiye ve sağ bedene bol geliyor
Gecelerime sabah ışığı, yalancı aydınlıklar vuruyor
Kalemim geceleri dirilip sabaha dek demleniyor
Güneşimin üzerine diktiğim güller kuru karlar içinde kuruyor

Kırmızı-beyaz, sarı ve siyahi
İşte benim denizimin renkleri
İnanmazsan alev yüklü gemilere sor
Yüreğimin sahip olduğu ateş denizinde yüzen gemilere

Sema yarılır, kaynaklar fışkırır, yıldızlar çıldırır
Toprak sarsılır, söz hakemden sıyrılır
Ve ateşin, suyun, umudun, çöldeki vahanın
Üsküdar'daki martının kanadına aşkımız yazılır