BEN

Yanlız ve yorgun bir gecenin
kuytusunda
unutup kendimi en ortasında yüreğimin
her an
ben'siz
sevilmedeyim

onsuzlukla hınca hınç dolu
loş odamın karşı duvarında
oynaşan gölgeler arasında
onun yüzü beliriyor bir anda
ben de oluyorum o gölgelerde
sonra ben gölge oluyorum
sora duvar,oda,ev...
koca bir şehir oluyorum sonra
her sokağında
akan, ağlayan
yorulan..

böyle gecelerde o
her an bendedir
bir yerlerimdedir, her yerimdedir.
aslında o ben'dir.

/ Duvardaki saatin
ve her geçen yorgun dakika
sesini daha çok duyuran kalbimin
her atışlarında
O
Anılmakta /

bense bu vakitlerde
acı çekmedeyim
dua etmedeyim
yani göz yaşlarıma umudu emzirmedeyim.
onsuz yanlarımı aşıp bir bir
o'na gitmedeyim

ben
yani o
yani ben

uçsuz bucaksız
ebedi
koşulsuz
SEVMEDEYİM.