Caddeden sokaklara doğru sesler elendi
Pencereler kapandı kapılar sürmelendi
Bir kömür duman ile tütsülendi akşamlar
Gurbete düşmüşlerin başına düştü damlar

Yuvamı çiçekledim sen bir meleksin diye
Yollarını bekledim görüneceksin diye
Senin için kandiller tutuştu kendisinden
Resmine sürme çektim kandillerin içinden

Saksıda incilendi yapraklar senin için
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için

Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle
Saatler son gecenin geçti cenazesiyle
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü
Sokaklardan caddelere doğru sesler döküldü
___________________________Faruk Nafiz Çamlıbel