Hangi tarafa dönsem
Hep sen;
Dudağımdaki ıslaklık
Çerçevedeki resim
Uzayan koridorlarında bu hayatın

Ben ise döndüğün hiçbir yerdeyim..

“Hayata tabi kılınan her an’ımız ve hep, gidişlerle beraber götürülen biz duygusu.. Aynı dairenin içinde sürekli teğet geçiyoruz çizgilere ve galiba birbirimize de…”

kirpiklerine dolanan bakışlarımı al
biçare,
sana kilitli bu göz bebekleri
bırak,dokunsun yüreğine
zamanı yok tomurcuk veren çiçeğin
bu saatten sonra
her yürek başka sürgün,
tahammülü kalmadı tomurcuk açan çiçeğin
bu saatten sonra
her yurt başka sürgün.
anla beni
aramızdaki yılları eksiltecek,
tüm yaprakları döküldü takvimlerin.
büyü
sana okunuyor şimdi
devrime dökülen sözcükler,
sözcükler mavi
ve bugün mavi bulutlar kanatlı.
usanmadan bakıyorum suretine takılan gülüşe
teslim alıyorsun,
beyaz sayfana yazılmış ilk hayal kırıklığının öfkesiyle
halen
avunduğun isimlerin harflerini taşıyorsun cebinde.
Oysa,
karabasanlarda yaşadığını
AŞK saymasan
başucunda bekleyen yüreğe taşınsan
gülüşüne bezenen nergisler getiririm sana