sevişmelerin koynunda yandı gerçekliği duyguların
koyuverdin arsızlığını susamışlığının
sıyırdın sızlanmalarını yüreğin
vur/kaç
ye/bitir
dilinde yatan zehri saldın damardan içeri
çekildin
inine
hiç dinmedi arzular
yeni bir kurban
yeni bir savunmasız sağanağı saflığın
yemyeşildi haykırışları baharın
istenmedi
ısrarında yitti sevişlerin/sevmeyişlerin
ne koyusu vardı
ne açığı
renksiz bir geceye kurban gitti bekareti
beklentinin
sığınılan her yalana bir çentik
bu kaç oldu
kaçıncı sesleniş –sözüm ona-sevgiliye
kaçıncı terk edişin
terk edilişin
sırtlanın sırtına vurdu sahte sevdanın sinsiliği
geceye beş kala yakıldı odu günahların
ardından sallanan bir el bile yokken otobüste son veda
“hadi geç kalıyorsun/kalk artık”
sonrası bir muamma
yangınlar çabuk söner
izlerinde birikir köz
yanar
yakar
bir gün
ele verir kendini
yalan sırıtışların
yalan sevecenliği

sen
yalan hayatın(ın) içinde
örümcek