ÇALINTI GÜNAHLAR

sana güneşler topluyordum uzak ufuklardan
kurşun-i siyah tonlarda
tanrılar günah dedileradına
yasak kılındı
bize ait bir şeyi
farklı tonlarda çalmak onlardan

sana mayhoş hurmalar topluyordum
Işık Bahçeleri'nden Babil'in
bu yüzden değil miydi
fişlenmemiz tanrılar katında

sana dönen dünyalar topluyordum,
yuvarlak
ortaçağ mantığında
aforoz sebebim

sana kahkahalar topluyordum
ağlama duvarlarından kutsal şehrin
çocuk tasvirlerde
yarı aralık bir tebessüm

sevda türküleri söylüyordu
mahallenin yoksul çocukları
tek enstrümanları
soğuk kış yelinin uğultusu
sana bu ezgileri taşıyordum yalınayak
dilenciliğimin ilk sadakası

siyah tebeşirlerle çiziyordum karatahtaya
Spartaküs'ün temsili resmini
saçı sakalı uzun ve karışık
seni anımsatsın diye
bakışları asi

sonunda Zerdüşt oluyordum senin için
rehberim Avesta
insana insanı öğretiyordum
Nietzche'yle ağlayarak

Hayyam sakiliğini yapıyordu
benden sana ısmarlanan şarabın
insanı dolduruyordu da kadehine
sen fıçılar içiyordun

Orimisid'i çalıyordum senin için Zervan'dan
Sümer Ehriman çılgınlığında
güneşe dönüyordum
günde üç kez
günde on kez
günde her kez
seni diliyordum
seni dileniyordum Yezda'dan
oysa zaten Zerdüşt vermemiş miydi
bilge deliliği ile

kısacası sevgili
adına adaklar adıyordum
bilinmezler ülkesinin gizeminde
sen ise tanrılara adak

seni ben olalı bulamıyorum
ben ise sende
sen değil miydin
çalıntı günahlara sebep bende.