gökyüzü sessiz ve karanlık
yıldızlar seyirde
ruhumda bir hüzün gözümde yaş
odam sessiz duvarlar yaslı
dışarıda rüzgar
ürperir yüreğim
ay geceme ışık olmuyor neden

her taraf karanlık
gecede yas var
uykularında insanlar
belki de son rüyalarında
çılgın bir uğultu yükselir karanlığa
yer sarsılır, gök sarsılır
şaşkınlık, korku, gözlerinde çocukların
ya sevdiklerim nerede
ay geceme ışık olmuyor neden

saatler geceyi deler de deler
çığlıklar dağıldı damarlarına şehrin
bir kıyamet
günahlarım sevaplarım seyirde
çaresiz arz ve gök
ve ağlıyor şimdi bütün insanlık
yakarışta saf yürekler
duaya açılmış eller
sokaklar yatağım
geceler gündüzüm
çığlıklar kabusum
yüreğimde acı
ya sevdiklerim nerede
ay geceme ışık olmuyor neden