GECEYDİ

Geceydi
Kara bir elmastı gökyüzü
Işıksız bir daldı sessizce kırılan
Zifiri karanlıklar içinde
Sevdalı bir gülüşken güneş
Yıldızları sevdim...

Bulutların hüznüydü gökyüzüne savrulan
Her damla bir umut
Her rüzgar bir tohum
Serin yalnızlıklarda yanarken düş
Ayaklarımın altında denize inat
Yağmurları sevdim...

Gönlümde yüz yılların yangını
Ağzımda ana sütü gibi temiz
Ömrümde bulutlar gibi ak
Dağ başında Köroğlu’nun isyanı
Karanlıklar içinde ışığıydı Veysel’in
Bunca sevda varken yanımda
Türküleri sevdim...

Sazımın tellerinde uyanan sabah
Bozkırın koynunda ağlayan gece
Ve ben hasretin rüzgarında üryan
Ve ben dağların yangınında tek
Bu kışlar içinde eli kolu bağlı
Bir başına ve de çaresiz
Baharları sevdim...