Pembelerle geldin
bir çift gül içinde yüreğin.

Buralarda;
gözyaşlarıdır
veda'lar sonrasında hararet alan!
kırsal kesik'liğe inat
bembeyaz giyinik "barabar" sakinleri
ki yüzümde çise çise kaybolan zerre
sakinin abartısı..

kar altındaki imgeler kurak seslere gebe.
bölgesel yayınlanır oturgan olan
uysal olan rüyalarsa uydu'sal.
uykular göçebe nizamıyla kurulur
ve tütün kokar!

Buralarda;
çığ düşer
pembe güllerin sende'lediği yere...

Sen giderken
birini bırak istedim üzerindeki güllerin
belki hiç bilmediğin bir lisandı
ya da beklemediğin bir an
ve sen gittin!
bir çift gül içinde yüreğin
bense o tabloda bıraktım gözlerimi
hani ressama gün doğduğunda elaya kaçan
hani bir hüzünde rastlasan
yüzündeki "ben" değilim sanırsın
yani sırf bu yüzden, efkarlanırsın hani..
İtiraf ediyorum:
umrumda değil
yerimde görmek istediklerin.

bu arada;
kendimi sana nikahlıyorum
aklıma düştüğünde
ve boşanıyoruz her şiir bitiminde..

Sen giderken
ince bir akşam serinliğinde
bu şiir henüz doğmuş olacak
bi ara resimle vaktin olursa
sonra kendini kanıtlama kaygısıyla göm
bütün soruları yanıtla
ve bitsin!

Güller hangi tebessümle açar
sesleri duyulur mu koparılsalar
kanar mı yüreği oralı bülbüllerin
kokusuna doyulur mu
ılık bir esintide
meyveözlerine karışan polenlerinin?..

Özetliyorum:
Sen, gül ve gel; ben, dul ve dur!
resmiyeti budur
yolculuğumun..