çağ tutsak etti melekleri en acil zamanda
ve çocuklar meleksiz büyüdüler
zakkum ağaçları gibi acı ve süs yerine
en özgür bulutları bile kirletti eksoz dumanları
çiçekler bal olmadı şifa niyetine
arılar çocuk
çocuklar arı oldular şeytan niyetine

ve ağlayan çocuklara şeker verdiler umut yerine

ninnilerin uyutuculuğuna caz katıp
taşıyıp durdular posta arabalarıyla -kentten kente-
her yargıç önünde binlerce mahkûm
çocuklarına birşeyler götüremeyen babaların hüznü içinde
gözlerini kaybedip hiçbirşey görmediler bu curcuna içinde
eridiler
toz oldular
yok oldular zaman içinde
çağ içinde

devir kendini inkâr etti hapishaneleriyle
çağ evlâtlarını yedi evlâtları çağı
ve canevinden vurdular vicdanları