CANIM ANAMA!!

CANIM ANAMA!!

bu mektubum sanadır anam
hasretle tütersin burnumda
nerden başlasam bilmemki
bu günümü anlatayım sana anam
yalnızca bu günümü

bir akşam üstüydü
licede küçük bir köy
toplam bir timiz altımızda iki lantrover
alaca karanlığın sessizliyiyle
buram buram sıla hasretiyle
dalmışız gurbet türküleriyle
yanık içli hasret kokan
memleket sohbetlerine
gururluyduk çünkü vatan bekçisiydik
ve bir günü daha huzurlu biçimde
bitirmiş ve bölüğe dönmekteyiz
vadinin derin sessizliği korkunç
silah sesleriyle bozulmuştu
onlarca belkide yüzlerce namlular
doğrulmuştu üstümüze birer birer
ikinci araç komutanıydım öndeydim
şoförün yanındaydım ilk kurşun onaydı
adeta anlından ve göysünden vurulmuştu
atmıştık kendimizi araçtan
sığınmıştık kayaların ardına
siper olduğumuz kayalara değen kurşunların
dunk dunk diye çıkardığı sesler
beynimizde zonkluyordu adeta
toplam ondört kişiydik hayatta kalan
yalnızca iki kişiydik ve belkide
en şanslısı bendim çünkü
yalnızca omzumdan ve bacağımdan yaralanmıştım
bugünde ölmedim anam bu günde ölmedim
ne mutlu anam ne mutlu banaki
vatanım için kanım akmıştı
ve ne mutlu banaki kahpe kurşunu ile ölmemiştim
ne mutlu sanaki gazi anasısın
dua senden eksik etme üstümüzden
döneceğiz güzel anam daha ne bekçilerimiz
olacak dünya bilir şanımızı elbetki
kalleşlerde öğrenecek bunu
sen üzülme anam ölsemde üzülme
sizin gibi tarihimizde ve
bu günümüzde şanlı
analarımız varoldukça
bu sırt yere gelirmi anam buna güç yetermi hiç
canım anam sevgilerimle