Her zamanki gibi yine gece olmuştu. Hiç sevmezdim geceleri. Karanlık bastırdımı içimi bir sıkıntı kaplardı tarifi mümkünsüz. Geceler uzun geceler çaresiz...

Annem, babam, ikizim aynı odayı paylaşırdık. Yatak odamızı paylaşan bir de küçük kuşlar vardı. Babamın kuşları. Pis küçük şeyler. Evde hep kavga çıkardı onlar yüzünden. Zamanında sürmenaj geçiren babama ruh doktorunun tavsiyesi; aman sakın karışmayın, kendini unutur, sinirleri yatışır, can bulur kuşlarıyla olmuş. Halbuki babamın ilgileneceği dört küçük çocuğu vardı. Ama o kuşları sevmişti, kuşları seçmişti. Pis küçük şeyler...

Her gece bir diğerinin aynı bağırış çağırışlarla biterdi. Zorla uykuya gönderilirdim ağlaya yalvara. Ama nafile anneme karşı koymak imkansızdı. Karnımın içi acır yengeçler dolanırdı içimde. Dans ederlerdi yenilgimin zaferiyle. Bir o yana bir o yana. Bir sağa bir sola. Babam, kardeşim ve kuşlar uykuya kucak açarken huzurlu ben annemin odaya gelişini beklerdim çaresiz. Ne zamanki annem odaya yatmaya gelir işte o zaman ben uykuya sarılırdım sıcacık. Annem hep geç yatardı. Bende uykuya geç dalardım böylece. Geceler uzun geceler çaresiz...

Yataktan kalkıp her gece koca anahtar deliğinden gözlerdim annemi. Onu cumbanın başında oturmuş sigarasını tüttürürken görünce, efkarlı, içim biraz rahat ederdi. Tekrar yatağa döner, sessizliği dinlerdim. Çıt yok. Arada sessizliği bozan bir iki kuş kanadı. Pis küçük şeyler... Çok geçmeden tekrar kalkardım soğuk buz gibi yataktan. O hala cumbada, ağzında sigara. Gözlerini dikmiş yola öylece oturuyor. Hiç sıkılmazmıydı gecenin karanlığında bir başına. Ben geceyi istemezken o belkide hep geceyi özlerdi. El ayak çekilince tek başına huzurlu bir paket sigarasıyla. Ah anne bir bilseydin sen gelmeden uyuyabilmek ne zor. Hep içimde kaçıp gideceğin kuşkusu. Uzaklara... Geri dönüşü olmayan yollara...  Elinde bir paket sigarayla...

Yıllar sonra aynı odayı paylaşıyoruz anne. Babam yan odada kuşlarıyla. Oyunu küçük şeylerden yana kullandı sen benden yana. Şimdilerde, sen erkenden yatıyorsun. Ben se hala geç. Bir türlü alışamadım gecelere. Geceler uzun geceler çaresiz...