Yalan be canım inanma...
Aldatır insan bağlanma!
Anlamazsın bile nasıl geçer sonbahar?
Yalanlar ne zaman biter, ne zaman başlar?
 
Kaşla göz arası aşk zamanları,
Gül açımı ezgiler gibi az gelir kulağına.
Gül solar; hüzün.
Gün gelir; can canan olur...

An gelir, ölürsün cananına.
 
Zaman geçer, yalınsın.
Bir kısır döngünün dönemeçlerinde,
Yollar ararsın sevdiğine, çıkamazsın.
 
Uğraşma, yeniden başlayamazsın.
Elinde değil bak dünya,
Elinde değil hayat.
Birileri hata yapar; sen ağlarsın...
Birileri ister, gülersin...
Ama sonlar hep aynı,
Mutlu bitse de masallar
Bize söylenmez hiç.
Yeniktir hep kahramanlar.
 
Üzülme sen de be canım, aldırma!
Hep öyle yapmaz mı insanlar..?