Yağmurun çok yağdığı mevsim

Aylardan Kasım

Ağaçların hepsi yapraksız şimdi

Üşüyorlar.

Kaldırımlardan seke,seke iniyor

Ve gittikçe uzaklaşıyor benden

Sana sevdamı söyleyen sesim.

Uzaktasın

Hem o kadar uzaktasın ki

Elimi uzatsam

Tutamam ellerinden.

Ama adını bir Nihavent şarkı oldu dilimde

Ve durmadan tekrarladığım fısıltı

Başım o kadar uğulduyor ki

Kulaklarımda hala yankısı.

Ben bu sevda şiirini

Neden yazdım bilmiyorum.

Aylardan Kasım

Ağaçların hepsi yapraksız şimdi

Üşüyorlar

Bende üşüyorum

Belki bir bardak sıcak çay

Avuçlarımı ve dudaklarımı

Isıtır diye düşünüyorum.

Sen uzağımda olsan da

Bahar bize uzak değil

Bu yağmurlardan sonra

Çok güneşli aydınlık ve güzel

Günler başlayacak.

Göreceksin çiçek çiçek büyüyecek

Sevincimiz.

Önce yürümesini sonra koşmasını

Nasıl öğrendiyse oğlumuz

Konuşacak biliyorum

Adımızı söyleyecek

Bir buçuk yaşına giren kızımız.