Can oğul,
Bildiğin babanım işte.
Göğsümden uzanan
            Bir sersem yürek
                                   Vuruyor.
O yürek vurdukça
                        Ağrıları o yüreği
                                               Vuruyor.
Ya baban yine sağ.
 
Belki de hayatı sevdiği için
            Yaşıyor da
                        Ölümüne yaşıyor.
Ağrılar, acılar onun için uğraşıyor.
Tükenmemesine, bitmemesine.
Tebelleş olan çileler
            Bir türlü bitmemesine.
 
Tükendim yavrucuğum
Bu dumanlı sisli yolda tükettim varlığımı,
Ne sağlamca bir niyetim var
Ne bedenimde etim var,
Her şeyimde n bakiye
Kem talih iskeletim var.
Bittim
Yokluğum varlığımdan diyet ister
Kendimden razı değil
                        Söz dinlemez ruhum.
Ama
Ölümüne direneceğim her şeye
Bir ölüm mangası karşısında
Söyleyeceğim
            Ülkümün türkülerini
                        En yanık havalarla.
 
Sen geleceksin
Gelebilirsen geçtiğim çığırlardan
Aşabilirsen benliğini
Aşabilirsen nefsi engelleri
Yalnız sen
            Kanındaki heyecan
                        Ölmez sağ kalırsa.
Yoksa
Ne bir ses bekliyorum
            Ne bir başka yürek
                        Ne bir insan.
Gideceğim yolların sarp yamaçlarında
Kalacak izim
            Kaybolacak asrın fırtınaları ile
Unutulacağım öndekiler gibi.
Unutularak kaybolacağım dehlizlerin derinliklerinde.