yusufi sükunet

gözlerinden daha karaydı kuyunun rengi
ve renginden hiç bu kadar utanmamaıştı kuyu
güneş bu kadar delip geçmek istemedi
kara taşlı zifiri boşluğu
ve sustu yusuf
yusufi bir sükunetti
ne bir sitem yapanlara
ne bir neden? olanlara
kölelik , saltanat ve aşk
şimdilik beklemenin vaktiydi
susmaktı asıl çok şey söylemek
ve kara taşlar şahitti
ve kuyu misafirinin sarhoşluğunda
...
sustu yusuf
taşlar konuştu
zaman mekan durdu
anlattı insanlığın halini
aslında yusuf şahidiydi bunların
insanların ve yaptıklarının
kanın, kurdun, aşkın ve siyahın!
ama konuşmanın en güzeli
ve en gerçeğiydi bu kez
susmak
..
sustu yusuf...
yusufi bir sükunetti...