Önsöz
bırak platonik yaralar açsın adın kalbimde !

ne çıkar senden yana

umursamazlıkların güç oldu kalbimde

tutsaklığım her bana yazman

her gidişin bir dönüşü yokmuş meğer

dönüşler büsbütün yok olmakmış

unutulan isimlerden geriye kalan

ağızlarda bıraktıkları tatlarnış

1
sen hep güzel kalacaksın
güzel kalacak yüzün
söz vermiştin hani
şimdi sözler istanbul'un deniz sonrası manzarasında kaldı
ben gençliğimin başlarında
sen çoktan orta yaş krizleri
çocuğun bile olur belki
ya da ben öldüğümde sen halâ hayatta
yine ilkbaharda, sabah sabah ayakta
yine kahvaltın aceleci
bıraksalar güleceksin
dokunsalar ağlayacak
ben ölmüşüm o vakit
eski evlerin arasında emirsultan
altı harf iki hece güllerim
sen bilmesinde mezarım
sen bilmesende yazarım
senin yerin burası değil cennet olmalı
senin yerine mezara serhan konmalı...