bir gün

Oturmuşuz bir gün bir çay bahçesine
Anlatıyorsun göz yaşlarınla o yılları;
-'Nasılda sevmiştin beni !'diyorsun
-nasılda savrulmuştun gecelerce
seni kimse tanıyamaz olmuştu
nasılda vurguna dönmüştün...
anlattıkça göz yaşların süzülüyor
-Hani ilk şiirini bana yazmıştın!' diyorsun
-içinde acı ,keder bu şehir
Hatta yıldızlar ,gece ve kayan gözlerim...
Birde senin ardıç kokan ayın
Yani ben o zamanların erişilmez kızı
Dostluklara gölge düşüren sevgili
Herkesin dilinde bir gül
bir aşk kıvılcımı sevda ardıcı
Yani ben gururlu ucuz sevda duragı....

Göz yaşların süzülüyor
herkesin imrenerek baktıgı yüzünden

-Hani ilk şiirini bana okumuştun
Çekinerek, ürkerek
Korkuyordun,kaçıyordun gerçeklerden
Ne diyecek diye gözlerine bakıyordun
Nasılda gülüyordum haline
Nasılda acıyordum sana
Şimdi senin bana acıdıgın gibi
Benim gözlerimin
senin yüreğinin agladıgı gibi.....