ne caddelerini seviyorum İstanbul'un
ne de bulvarlarını...
tek sevdiğim Şair Leyla Sokağı!

ne Ortaköy'de dolanmak keyif bana
ne Bebek'te sabah kahvaltısı,
ne de atla vapura doğru Üsküdar!
bir tek Beşiktaş beni paklar:
Şair Leyla Sokağı bir tek Beşiktaş'ta var.

yolum düşmese düşürüyorum
sapa da olsa sapıyorum.
ben Şair Leyla Sokağı tabelasını seviyorum
dar kaldırımlarında sokağın,
Şair Leyla'nın kolunda yürüyorum
ben bu sokağın taşını topacını
kaldırımını, mazgalını seviyorum!
anla işte,
ben Şair Leyla Sokağı'nda olmayı seviyorum!

tabelaya gözüm ne zaman değse,
örtüyorum göz kapaklarımı Şair Leyla'nın üzerine.
açınca gözlerimi
Şair Özlem Sokağı'nda buluyorum kendimi!

doğduğum şehrin
tek şeritli dar bir sokağı:
"Şair Özlem Sokağı"
önüne araç park edilemeyen
evler dizilmiş sıra sıra...
İnadına park ediyorum takamı!
Şair Özlem Sokağı'nda,
şair takmaz yasağı...