Gözlerinden okunurken
Dudaklarında saklanan sözcükler,
Saklayamazsın yüreğindeki kasırgayı
Ve yarım bırakılmış bir aşkın,
Son pişmanlıklarını...
Nereye gidersen git,
Duyarsın sevdamın çığlıklarını...

Saklayamazsın anıları düşlere,
Elimin eline ilk değişini,
Dudaklarının kenarına kondurduğum,
O küçük, o masum öpücükleri,
Boşuna uğraşma,
Saklayamazsın ki...

Mevsim geldi geçiyor bak!
Yine bir sonbahar,
Yerlerde altın sarısı yapraklar
Ve her gün yeniden üstüme çöken,
O çok sevdiğin kızıl akşamlar.
Ne kadar kandırmaya çalışsanda
Götüremez anıları güneye göçen kuşlar.
Ne kadar çalışsan da
Yüreğinden atamazsın sen sevdiğin şeyleri
Ve eminim ki bir gün,
Her şey bitmek üzereyken bile,
Dünyanın o en son gününde,
Tanrı'dan son dileğin olsa bile,
Yüreğinden atmazsın beni de.

Bak tam dört mevsim değişti,
Dört koca mevsim,
Yine döndük sonbahara...
Düşün ki hiç ayrılmadık biz,
Sadece biraz acı çekmek istedik,
Katlanabilmek için dünyanın tüm acılarına.
Bu kadar yeter artık!
Acı çekmeyi de öğrendik, ağlamayı da...
Ve en önemlisi düşün ki:
Bu yürek sensiz ve gözlerinsiz,
Bu yürek senden ayrı bir gün daha çarpmayacak.
Dön bana...
Dön bana...