Herkes onun hakkýnda konuþuyordu-TV'den radyoya, tüm sosyal aðlara kadar...Yedi milyar yedi yüz milyon insaný, dili, dini, ýrký ne olursa olsun tek bir þey birleþdiriyordu-Korku.
Çin, Ýran, Avrupa ülkeleri-baþta Ýtalya ve Ýspanya olmak üzere, Amerika Birleþik Devletleri, Afrika ve Avustralya tüm dünya tarihte benzeri görülmemiþ bir salgýnla mücadele ediyordu. En güçlü uluslar bile artýk bu virüse karþý yenilgiyi kabul ediyor ve eðer bu salgýna karþý bir aþý yakýn zamanda bulunmazsa insanlýðýn büyük bir kýsmýnýn yok olacaðý öngörülüyordu (en iyimser tahminlere göre milyonlarca insanýn öleceyi varsayýlýyordu). Her geçen gün artan ölüm sayýsý on binleri aþarken, enfeksiyon sayýsý da yüz binleri buluyordu. Doktorlarýn yedi gün yirmi dört saat ayakta durmasýna raðmen enfekte olanlarýn sayýsý o kadar hýzlý artýyordu ki, herkesin hayatýný kurtarmak imkansýz hale geliyordu.
Yaþlý, genc, bebek virüs kimseyi görmezden gelerek herkesi öldürmeye devam ediyordu. Hayatta kalanlar korku içinde; bir sonraki kurbanýn kendileri olabileceðinden endiþe duymakta. Hatta devlet baþkanlarý ve krallar bile bugün yaþayabildilerse þükretmeliler. Virüs ayrým yapmýyordu. Bir zamanlar kalabalýklara sahne olan þehirler artýk týpký korku filmlerindeki gibi ýssýz kalmýþ, polis ve askerler insanlarýn sokaða çýkmasýný engellemek için gündüz gece bilmeden kontrol ediyordular. Google'da aratsalar bu virüsün, daha doðrusu koronavirüsün yaklaþýk 6.000.000.000 milyar kez arandýðýna tanýk oluyordular. Ýster yahudi olsun, ister hýristiyan, isterse müslüman olsun, kýsacasý tüm dinlerin temsilcileri bir araya gelerek çözümü Allah'a dua etmekte görüyordular. Ah insan, daha bir gün önce bilginle ve geliþiminle o kadar gurur duyuyor, o kadar kibirleniyordun ki... Hatta bazýlarý kendi kendilerine "Ben Tanrýyým" diyecek kadar cesaretlenmiþti.
Bazýlarý, koronavirüsün dünyaya yayýlmasýnýn karþýt devletlerin biyolojik silah olarak kullanýlmasýndan kaynaklandýðýndan, bazýlarý Hazreti Ýsa'nýn, Hazreti Mehdi'nin yeryüzüne dönüþünün alameti olmasýndan, bazýlarý Tanrý'nýn tüm dünyaya bela çýkarmasýndan, kimileri doðanýn onu kötü güne salan insanlardan intikam almasýndan, bazýlarý tüm bu oyunlarýn arkasýnda Ýlluminati'nin olduðundan ve onlarýn "Yeni Dünya Düzeni" yaratma hedeflerinden, hatta bazýlarýna göre, baþka bir gezegenden gelenler tarafýndan dünyanýn iþgalinin baþlangýcýnýn iþaretlerinden bahsediyor ve bütün bunlar televizyondan sosyal aðlara kadar her yerde tartýþýlýyordu. Ýþyerleri kapatýlmýþ, turizm mahv olmuþ, ekonomi çökmüþ, sadece ülkelerarasý ulaþým deðil, þehirlerarasý yolculuklar da ortadan kaldýrýlmýþtý. Sonuç olarak dünya kaosa sürüklenirdi, daha doðrusu sürükleniyordu ve bir daha asla eskisi gibi olmayacaktý... Ve en kötü senaryo, insanlýðýn yok oluþuna her geçen gün biraz daha yaklaþýyordu.
Ölümün nefesini biraz daha yakýndan hissederek kan ve ter içinde uyandým. Yaþadýðým þoku atlatmam kismen de olsa dört beþ dakikamý aldý. Üzerimi giyinip yüzümü yýkadýktan sonra mutfaða yaklaþtým. Kahvaltýya oturduðumda telefonumu elime alýp “Facebook” hesabýma yeni giriþ yapmýþtým ki, daha büyük bir þokla karþýlaþtým. "Aman Tanrým" dediðimde ellerim titremeye baþladý. Birkaç saniye sonra bu haberin doðru olup olmadýðýný resmi haberlerden de öðrenmek için televizyonu açtým. "Aman Tanrým, bu ne anlama geliyor?" diye düþünmeye baþladým. Balkona yaklaþýp bahçemizi izlerken insanlarýn telefonla bir þeye baktýðýna (büyük ihtimalle onlar da bu rüyaný izliyordular) þahit oldum. Neredeyse gördüklerim ve duyduklarým karþýsýnda dilim tutulmaya baþlayacaktý.
Nasýl oluyor da yedi milyar yedi yüz milyon insan ayný rüyanýn korkunç etkilerinden dehþete düþerek uyanýyor (Elbette binlerce insan da bu rüyanýn korkusundan ölümle karþý-karþýya kalýyor ve belki de öldüðünü sandýðýmýz insanlar gerçek hayata gireceklerdir)? Televizyonlardan radyolara, sosyal aðlara kadar herkes onun hakkýnda konuþuyordu. Korku-dil, din, ýrk ayrýmý gözetmeksizin yedi milyar yedi yüz milyon insaný birleþtirmiþti. Birçoðu çoktan, “Belki de yaþadýðýmýz hayat hayallerin gerçekliðinden baþka bir þey deðildir ve ya belki de hayallerimiz hayatýn ta kendisidir. Paralel dünyalar varmý ve ya dünyamýz da sonsuz sayýda paralel dünyalardan sadece biri mi?” vb diye düþünmeye baþlamýþtý. Herkes haklý görünebilirdi ama kimse gerçeði bilmiyordu, ya da birileri biliyordu ama kimseye açýklamýyordu. Belki bir noktada ortaya çýkacaktý. Televizyonlardan, sosyal medyadan "Öyle hayallerimiz var ki, gerçekleþtirme Allah'ým, Âmin" dualarý aralýksýz sürüyordu. Ben de onlarca kez önce yüksek sesle, sonra da içimden “Amin” söyleyerek gözyaþlarýmý tutamadým.

Gözyaþlarýmý silmek üzereydim ki...
Gözlerimi açýp heyecanla etrafýma bakmaya baþladým... Hemen “Facebook” hesabýma girip her þeyin her zamanki gibi gittiðini görünce çok mutlu oldum ve Allah'a þükretmeyi unutmadým. Aslýnda her þey sadece bir rüyadan ibaretmiþ. Bu zaman düþüncelerimde böyle bir soru ortaya çýktý. Acaba, eðer biz bir rüyanýn içinde baþka bir rüya görüyorsak, olabilirmi bizim hayatýmýzýn kendisi de baþka birisinin rüyasýdýr? Ya da baþka bir iddia daha... Rüya gördüðümüz zaman rüyamýzda baþka bir rüya daha görüyorsak baþka-baþka dünyalarýmý ziyaret ediyoruz?


Rüyalar heyatýn içinde heyat,
Bazen endiþeli, bazense sakin,
Bir günü kendine sevdirir bizi,
Bir günse o kýrar yüreðimizi.

Habil Yaþar