açılış...

her yer
yemyeşil

rengârenk
sayfalar
yaprak yaprak

hoş kokulu

buram buram
çiçek çiçek

sarı
beyaz
pembe
mâvi
kırmızı

her yer
dal budak

düşersen
tutunacak

hayret
hatırlamıyorum
nasıl da
düştüm
cennetin
dallarına

gez
dolaş
eğlen
gönlünce

burda
ne aç kalırsın
ne susuz
ne de çıplak

derken
bir durak.


ikinci perde...


ne yaptın

renkler
soluyor sanki

toz pembembeler
kırılmış

kirli sarı

daraldın

savunmasız
çırılçıplak
hissediyorsun
kendini

sendeliyorsun

kalmış bak
tutanacak
üç beş dalın
neyse ki

tutundun
di mi

gösteri
devam etmeli...

son perde...

her yer
çöl

her yer
toz toprak

ne bir
can

ne de bir
dal kalmış
tutunacak

anladın
ama
çok geç

düşünüyorsun

bin pişmanlık
donup kaldı
rûhunun
derinlerinde


düşüyorsun
işte

kesmişsin
yeşerdiğin dalı

bile bile...