Bir deli rüzgardı yıllarım, esti geçti başımdan.
Savurdu benliğimi.
Kaybettiğim zaman mı?
Yoksa ben miydim?
Bilemedim!!!
Yitirdim yoksun yıllarımı.
Doğmadı güneşim,
Açmadı güllerim gönül bahçeme.

Yorgun yıllarım söyleyin bana,
Ben neyleyim...
Yüklendim acıları yüreğime bir bir.
Öğrenemedim hayatı boş vermeyi.
Ey gönlüm nasıl da küstürdüm seni,
Savruldun acımasız yılların rüzgarında,
Öyle hoyratça kırıldı ki dalların,
Kaldın yitik anılarla çırılçıplak.

Ey fırtınalarda alabora olmuş yıllarım!
Ey deli rüzgarlara kapılmış yüreğim!
Ey çalınmış savrulmuş hayatım!
Susuz çöllere terkedilmiş anılarım,
Unutulmaya yüz tutmuş sevdalarım.
Gelmeyin sakın, gelmeyin geri.
Zaten kurudu nehirlerim, çöle döndü yüreğim.

Alıştım artık kızgın kumlarda yanmaya,
Çöl rüzgarlarında savrulmaya,
Alıştım ardından bakarken, umutsuzca yaşlanmaya.
Alıştım küskün yarınlara acı çalmaya.
Ben alıştım artık gözyaşı gölüne hamak açmaya.