ZAMAN

Zaman su gibi akıp gidiyor
Ömür defterinden sayfalar
Bir bir kopuyor
Geriye dönüp baktığımda
Onca emek, onca çaba, boşaymış

Oysa, ömür çok kıymetliymiş
Hoyratça harcamışım zamanı
Ne mutlu oldum, nede haz duydum
Geçip giden ömürden

Şimdi yaşıyorum geriye kalan zamanı
Sadece nefes aldığımı biliyorum, ama
Zaman zaman onu da alamıyorum
Boğuluyorum sanki

Kendime küçük mutluluklar yaratmaya çalıyorum.
Ama olmuyor
Çünkü, yürek yaralı, vurgun yemiş bir kere
Can sandığım, yar bildiğim
İnsan olmayan, insan görünümlü yaratıklardan.

Çaresi yok geriye dönüp bakmanın
Ne geçen zaman geri gelir, nede ömür
Sayılı günlerde elbet geçecek
Zamanda bir gün bitecek
Kara toprağa kavuştuğunda…

Zamanda bir gün bitecek
Kara toprağa kavuştuğunda…

Ali TURGUT / ANKARA