KANDIRDIM KENDİMİ!

Bu gün tüm zamanımı evimde geçirdim,
Dışarısı soğuk... içerisi şöyle böyle!
Sigaramın dumanı sinerken perdelere,
Penceremin camları buğulanmıştı dışarıya nispet.
Bir papatya resmi çizdim, biraz irice!
Yapraklar ekledim; sayısını bilemediğim,
Yoldan geçenlerin bakışlarına aldırmadan!
Bir de şarkı dilimde' neredesin ey yar' diye.
Sonra; saymaya başladım papatya yapraklarını...
Defalarca saydığım halde sevmiyor çıkıyordu!
Camın buğusundaki papatya yaprakları,alay edercesine.
Bir yaprak daha ekledim hırslarıma yenik düşüp!
Kendimi kandırsamda güzeldi...seviyor çıkması.