Farklıdır kaderi
Her şehrin
Fakat her şehirde
Aynıdır benim kaderim

Nereye gidersem gideyim
Nerede olursam olayım
Saye benim adım
Ben çok çaresiz,
Çok yalnızım

Ayten’im bir şehirde
Üniversite hayallerimde
Düşümde
Ayrılmak istedim diye
Öldürüldüm
Şimdi ne gerçekleştirebileceğim
Bir okul hayalim
Ne de kaldı bir hayatım
Benden kalan tek şey
Yarım kalmış test kitaplarım

‘’Dedim ya
Saye benim adım
Ben çok acı çektim
Çok ağladım’’

Bir şehirde Gamze'im
Bir yastığa baş koyduğum
İyi günde, kötü günde diye başlayıp
Bir ömre söz verdiğim, eşim
Aldı canımı, canım dediğim
Sebebi ise parayı eksik verişim
Özür dilerim kendimden
Böyle bir adamı sevdiğim için

‘’Saye'im ben saye
Benim tek suçum, sevmek
Param da yok pulum da
Ama kalbim var
Çok acıyan bir kalbim
Fazlasıyla yanıyor içim
Ben başaramadım fakat
Size bir tavsiye vereyim
Asla güvenmeyin kimseye
Kimseyi sevmeyin’’

Başka bir şehirdeyim
Sultan’ım buradaysa
Aldattım diye düşünüp
Öldürdü, beni eşim
Biten benim hayatım
Giden benim canım
Neredeyim şimdi
Adım ne adım
Ben şimdi
Sadece bir kayıp mıyım?

‘’Öğrendim ismimi
Saye imiş artık
Benim de adım
Ben gitmişim o dünyadan
Baksanıza dünyanıza
Bir umut
Belki hala oradayım’’

Bir şehirde ise
Gülseren’im
Kardeşim,
Canım bildiğim
Aynı bardaktan içip
Aynı tabaktan yediğim
Her şeyi beraber öğrenerek
Büyüdüğüm
Bir miras uğruna
Aldı canımı
Canımı alan
Yine benim canım
Kardeşim

‘’Saye oldu
Benim de adım
Canım nasıl yanıyor
Ah canım
Yanma dur, sesimi duy
Acıma artık
Yalvarırım
Gidiyorum ben
HOŞÇA KALIN’’

Saye oldu adımız
Hepimiz birer Saye Kadınız
Ne suçumuz var ne günahımız
Biz sadece kadınız
bir sebeple ya da sebepsiz
Alınamaz bizim canımız
Geride kaldı her şey,
Gerçekleştiremediğimiz hayallerimiz, hayatımız
Biz burada
O hayallerimizi anlatırız
Yaşadıklarımızı anlatırız
Birçoğumuz yaşayamadıklarımızı
Ama hep anlatırız,
Orada pek gülemedik fakat
Burada hiç ağlamayız
Unutmayın bizi
Biz saye kadınlarız.