Göz yaşlarım bile sararıyor sana bakınca
Çiçekler, yapraklar gibi
Ve sonra bir hicran rüzgârıyla
Gazel olup dağılıyor
Her umut yanaklarımda,
Neden sana bakınca

Sonu gelmiyor hecelerin
Senin adını yazınca
Bir tutkal gibi yapışıyor
Kalemim kâğıtlara
Neden mısralar küsüyor
Bu garip şaire
İsmini yazınca?

Türküler neden böyle garip çalıyor
Yoksa kulaklarım mı
Senin adını duyunca
Her sedâyı gariplikle boyuyor

Bir talihsiz mızrabım
Hep kırık hep garip tellere vuran
Serap olup dünyama gireceksin diye
Neden bu gönül seyyahının yolları
Hep çöloluyor