YAĞMUR
Sonra bir çığlığın ritmine vuruldu sesim
hiç durmadan türküler çığırtmakta gece lambaları
hüzün apansız çökmüştü kente
bir kez daha sahipsiz kalmıştı kimsesizler
omuzlar biraz daha ağır
şairler biraz daha arabesk
işte böyleydi dışarıda hava
içinde olduğundan çok hüzün biriktirmişti bulut
sonra tutamadı kendini
özenle bıraktı gözyaşlarını yeryüzüne
kurumuştu yüzü caddelerin,betonların
biraz da kirlenmişti yüzler
belki de bunun için ağlamıştı gökyüzü
belki de bugün ölen güzel kadınlar için
gidişin aklıma geldi sonra
acaba diyorum
geri getirir mi seni bu yağmurlar?