ateş böceklerine hasret kalan kulağım
ve yozlaşmış, sokaklaşmış bedbaht ruhum
binalara çarpıp suratımı okşayan kirli deniz kokusu
hep beraber renkler arıyoruz üzerimize kusan gri rengin içinde
denizler, gökler ağlıyor
kadim dostlar gökyüzünde göçecek yerler arıyor
trenler, gemiler yine tüm ihtişamını kaybediyor
ve güçlüce bastırılmış, yüzeye çıkmaya korkan, güçsüzleşen korkunç bir isyan, yerin altında

ve dostum,
kumlarda dans etmeyi heybetli ve güçlü gören herkes
bizleri deli ilan etmeye mahkumdur
gerçek delilerin hepsi; trenlerin, gemilerin ve binaların içinde yaşar
ormanın, ağaçların konuşmasından korkan tüm deliler
gözlerindeki donuk korkuyla ve meşalelerle kapımıza dayanacaklar
sıra bize de gelecek dostum,
yozlaştırılmış ruhlarımızı budayacaklar.