Gönlünün sevdiği insandan uzaklaştığını gördün mü ?
Çok seviyorsun ama gönlün geri tepiyor.
Çok sevdiğin ha evlat say, yahut çok sevdiğin insan bir dost yahut sevgili..
Büyük bir kırılım yaşandığında o aradaki boşluğun sana bıraktıkları ,yapıp ettikleri
seni ondan uzak tutacak yeni yarların işte..
... İçinde geçen ne çok zaman var.
Bu kadar zamanı ben mi yaşadım da bu kadar iz var şimdi .
İşleye işleye kanefçe misali geçen zaman dilimleri..
Çok yıllar sonra o kişi hayatında olmasa da bedeninde bir yerlerde olduğu gibi o kodla duruyor..
O yarlar hala dipsiz uçurum.
İstesende kapanmıyor .
Sen affettiğini düşünerek sağa atmak istiyorsun adımını o sola götürüyor seni.
Ya da düzgiderken tam tersine çeviriyor seni..
Yakın olmak istesen de uzaklaştıyor bir nevi .
Yaşanmışlıklar...
Görüyorsun
--Tamam ya geçmişte kaldı ve çok şey değişti sen de değiştin o da değişti .
İçinde sevmekten başka ne var , yok işte .
O zaman iki iyi olma çabasında insan neden bunca zaman sonra
isteselerde konuşamaz , isteselerde ortak bir bağ kuramaz.
--Hem bak işte nee güzel olgunlaştı, ne güzel iyi bir insan oldu ??
--senin ağacının dalı değil o .
Aşı yaptın işte bir zamanlar
şimdi mevsimi geçti ve o aşıda bak tutmadı.
Ağacın orasında çentikleri ve izleri kaldı ..
İkiniz iki ayrı ağaçsınız şimdi.
Toprağı , suyu ,kökleri , iklimi, meyvesi ve dünyası farklı olan .
İki insan arasında da aşı mevsimleri varmış, ..
Şimdi bildim .
O dal kalınlaşmadan başka kollar atmadan işte yıllanıp yaşlanmadan....
Filizlerden seçilirmiş aşı ..
Filizken....