Bir gün
son çay şiirimi yazacağım
yanımda sen olmayacaksın
bir su damlası gibi hayalimdeyken emri hak vaki olacak
ömür kadehi sensiz dolacak

gün be gün eskiyecek rüyalarım
bir billur hikâye ödünç alacağım kuşlardan
kelebek kanadı kadar narin hayalin işli hatıra atlasında
gün kızıla çalarken zamanın altın tasında

Haşim’in merdiveninden bir basamak çalacağım
son çay şiirim nazından iz taşırken buğusunda
ölürken hayalime yalnız seni konuk alacağım


yıldızlar dualarıma göz kırpacak
ümit şarkısı besteleyecek hüthüt kuşları
bir yusufçuk havalanacak harflerimden
turnalar yorgun döndüğü seferi anlatacak sılaya
sıla gurbetin sırdaşı türkülerde


ben gurbetten kurtulacağım ölümüm alnımdan öperken sımsıcak
bu Karacaoğlan ne okkalı söz söylemiş birader:
“şu kışlayı bizim için yapmışlar
çatısını ne muntazam çatmışlar
ölüm ile ayrılığı tartmışlar
elli dirhem fazla gelmiş ayrılık…”
Ankara,26.03.2018 İbrahim Kilik