Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe,
Bilinmeyen ummanlara yelken açan gemiyle,
Yaşadım ben bu hayatı,iyisiyle kötüsüyle,
Gitmem gerek,çare yok,zaman geldi bir kere.

Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe,
Yaşamak sevmekmiş,fakat bunu bilene,
Sevdim,vuruldum ben,onun yeşil gözlerine,
Vefasızdı,zalimdi,yer açmadı gönlünde.

Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe,
Kırgın değilim ben inan,hiç kimseye,
Beni üzen sadece,özlemdir sevdiklerime,
O vefasız sevmese de,kırık değil kalbimde.

Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe,
Bir ırmaktır insan ömrü,akar hepsi denizlere,
Tüm ırmaklar,birbirine hiç benzemese de,
Hepsi hayat verir,çiçeklere ve güllere.

Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe,
Doluyor ömür yıllarca nefes alıp vermekle,
İnsanoğlu ne yapsın,son nefesi verince,
O gemiye biniyor,istese de,istemese de.