Şimdi kesik göğsünden emzir beni anne. Felç olan kolunla saçımı okşa. Senin için intiharlar topluyorum geceden. Yıldızlara asıyorum suratımı. Sana küskünüm anne. Dökülen saçlarını topladım göt cebimde duruyor hepsi. Kardeş istiyorum anne ismi tümör olsun. Ergenlikten sonra kanser diye değiştiririz. Babama söyle bu gece yatıya cinnet getirdim. Benim odamda kalacak tekli koltuğa sığar merak etme. Sana hala küskünüm anne. Kesik göğsünde uyut beni bu gece.
     Hatırlar mısın? Bir sevgilim vardı. Saçları gün batımı kızılı. O ölmüş anne. Gittiği gün söylemişti zaten. "Şeytan ile aldattım seni, çocuğumuz olacak ismi kanser göğsümde büyüyor şimdi." Ölümün tadı nasıl anne? Babam akşam işten gelene kadar hazırlar mısın? Anne... Peki, ona ölüm yakışmış mıdır anne? Kızıl saçlarına bir taç gibi oturmuş mudur ölüm? Çok soru sordum anne. Ama merakı mı bağışla, ilk defa annem ve sevgilim kanserden ölüyor. Her zaman olabilecek bir şey değil bu?
     Bana biraz sevgi bırak anne. Babamda olduğunu sanmıyorum. Cenazenden sonra mezarını açıp felçli kolunu kesip almayı düşünüyorum. Saçlarımı herkes senin gibi okşayamaz. Cidden gidiyorsun değil mi anne? Beni babam ile baş başa bırakıp. Tamam, git anne. Ben babam ile kalırım. Babamın sana tokat attığı elini de kırarım merak etme. Giderken bana biraz tebessüm bırak anne. Babam bendekileri bitirdi.
     Saçlarını toprağa eksem uzar mı anne? Gözyaşlarım ile sulasam, ömrümden yıllar versem uzar mı eskisi gibi. Sen neden döküldün anne? Sonbaharda kaldırıma kurban verilen yapraklar gibi gözüküyorsun. Yorgunsun değil mi anne, senin için derin bir çukur kazmışlar. Uzan istersen, dinlenirsin. İlla gideceğim diyorsun, tamam git anne.
     Ya da gitme be anne.