Ben,
yokluğun, hiçlikle buluşma noktasında
vurgunu yemiş bir aşkın nöbetini tutuyorum
saat onüç kırkbeş..
elini ilk tut tugum yerdeyim
yeşile doymuş bir bahar la
gözünün rengini almış bir mavinin etrafında,
bağırıyorum..
..
dünyamsın, dünyamsın
.
sımsıkı ellerini tutuyorum
cennetin sıcaklıgını hisseder gibi..
gözlerim şahitlik yapıyor
güzel'lerin en güzeline..
ve bir daha bağırıyorum
..
yüregimsin yüreğimsin diye
.
kalbimin sıcaklığını hissediyorum
bir volkanın
kızgın lavlarla toprağı dövdüğü gibi..
sol yanıma düşmüş aşk
gözlerinin içinde ki mavi okyanusun,
sonsuz sularındayım..
ve bir daha bağırıyorum
.
cennetim , cennetim diye
..
of, of saat yine geç oldu dalmışım,
lodosun sert esen rüzgarında
yine hayalinle baharı yaşıyorum
oysa söz vermiştim kendime
sevme bu kadar....
ve bir daha bağırıyorum
.
vurgun yemiş aşkın nöbeti bitmez diye