HÜZÜN BESTESİ

Kim bilir kim, kaç yiğidi hasır üstüne yatırdı?
Sevenlerin üzerine doğan güneşi batırdı.
Ah bir dili olsa idi neler neler anlatırdı
Gözyaşlarını saklayan güncenin hüznü olmasa.


Gözlerinden dökülüp de kirpiklerinde gezerken
Vuslatına günler saydım hasrete ferman yazarken.
Günden güne hicranın deryasında yüzerken
Gülistanda gül koklayan ecenin hüznü olmasa.


Gecenin kara yüzünde açıktır her iki gözü
Bir yanında aşk badesi bir yanında hasret közü.
Anlamı yitik cümlenin ağlıyorken özü sözü
Öksüz yanını yoklayan hecenin hüznü olmasa.


Koyup düşler küfesine elemi tartmazdı kantar
Yorulurdu hüsran ile gözyaşı satan tezgâhtar.
Mutluluğun kapısını açar giderdi anahtar
Her güne hasret yükleyen gecenin hüznü olmasa.


Ulaşmak ne kadar zordu sevda denilen otağa
Aşk düzünde yürüyorken takıldılar bin bir ağa.
Kavuşurdu eller ele kavuşurdu dağlar dağa
Yar deyip de yol bekleyen nicenin hüznü olmasa.

26.05.2016

Rasim YILMAZ