İnsan hep solundan mı acır?
ne yana dönsem içim burkulur
gül kokan sokaklardan ne zaman geçtik
katmerleşti acılarımız sevgilim
değmiyor sesimiz birbirine
değmiyor..


Yaşamak için bir beden, bir ruh yetseydi eğer
neden duygular verilir ki insana
duygular öldüğünde,
hangi canlı yaşıyorum diyebilir ki bana


Savrulmuş bir hayatın
yarım yamalak yaşanan sevinçlerin
tamamlanmadan bitmesine boyun büküşünü
hangi mutluluk başı dik tutabilir ki


Ve baharı kışa dönmüş yüreklerde
suya hasret toprağı öpen çiçekleri
yeniden göğe baktıracak gücü
hangi söz verebilir ki


insanın içinde öldürdüklerine
ve onlarla birlikte kendini gömdüğünde
geçmişini serpiştirirken üstüne
hangi acı su olup yetiştirebilir ki


Sabahın köründen gecenin ölü saatine
anılardan kurtulmak için cebelleşirken
yüreğinin sızısını anlayıp ta
hangi dost merhem olup yarana sürülebilir ki


Günler geçip takvimler bölününce yıllara
geriye dönüp aradığında maziyi
ve hiçbir şey görünmediğinde ufukta
vuslatın yakınlığını kim anlatabilir ki


Hayat denen bu yolda
ufak bir mutluluk arayışında
dikenli engelleri aşmaya çalışırken
hangi çocuğun gülüşünde saklanmış umut
kim bilebilir ki


Düşlerde kaldı seni sevişim
en güzel düşümdün oysa
şimdi bu çetin hayat yokuşunda
hangi düş beni ayakta tutabilir ki
şimdi, şimdi sen söyle...


09.07.2015

Rasim Yılmaz