Gözlerim Sürgünde


Bir ben kaldım ortasında gecenin
birde ellerin
kızgınım, kırgınım
ne kadar aklamaya çalışsam da kendimi
bir deli sevdaya vurgunum

bir hüzün çöküyor üstüme
eşkıya düşler sarıyor her yanımı
vuslatsız gecelere bakıyor fersiz gözlerim
kendine düşman olmak kolay mı sandın
birikiyor yüreğimde onarılmaz öfkelerim
dağılıyor göğsümün harelerine

yıkımlar yaşıyorum aşktan yana
bir umuda uzanıyor ellerim
bir derin kuyulara
şiirden merdivenler kuruyorum
uzanmak istiyorum göğün dalına

bilmiyorum
belkide ruhum bedenimden kaçıyor
bazen insan,
bir şakanın ardına sığınmak istiyor

anladım ki
aşk bendim
en çok kendimi yakıyordum
ben öldüm ve dirildim
elif ol, mim ol, vav ol
ve doğrul
sıra sende
uyan kadın uyan
gözlerim sürgünde


30.05.2015

Rasim Yılmaz