gel sevgili...
sımsıkı tut ellerimi
gönüller buluşsun
gökyüzündeki yemyeşil yaylada yürürken
sözler sussun
bir rüzgar konuşsun
bir kuşlar konuşsun
cırcır böcekleri ötsün
sular çağlasın...
biz susalım sevgili onlar konuşsun
yürüyelim sevgili,
gam, tasa dünyalık ne varsa
ardımızda kalsın
rüzgar alsın savursun
ağaç ananın kucağında bir hamak
kuşlar ninni söylesin
dere bizle ağlasın
sahiplendiğimiz onca hüzün
bırak gökyüzündeki yaylada yok olsun

gel sevgili...
sımsıkı tut ellerimi
yeryüzüne inelim seninle
kulların olmayan dertleri toplayalım
gökyüzündeki yaylamıza çıkana kadar...