Bir avuç kömür çığlık alabildiğince talan.
Boğazdan düğümlenir heceler kelimeler.
Boynu bükük bir yetim Soma'da arda kalan.
Anaların yüreği lif lif lime limeler.
Civanlar göçüp gitti canla tartıldı kömür.



Zaman kömür karası acı üstüne acı.
Bağrımıza yangınlar düşürdün neden Soma?
Acıyan yanımızda kime olsak davacı.
Ey her şeyin sahibi Soma'yı darda koyma.
Civanlar göçüp gitti canla tartıldı kömür.



Kurulan hayallere çelme taktı da felek.
Göçük altında kalan kardeşim şehit oldu.
Her birinin ruhunu göğe çıkardı melek.
Lakin evde karanfil bahçede güller soldu.
Civanlar göçüp gitti canla tartıldı kömür.



Türkiye'm bu ne zor hâl nice bedenler yandı.
Haneler viran oldu çocuklar yetim kaldı.
Kor düşen gönüllerde gam zirveye dayandı.
Yaralar göz göz oldu gönle ateşler saldı.
Civanlar göçüp gitti canla tartıldı kömür.



Acıdan dağ yükseldi oldu ne canlar ziyan.
Hüzün yüklü kervanın yolu şimdi sinemiz.
Kömürün karasını bahtının karası an.
Türkiye'm acıların mümessili olduk biz.
Civanlar göçüp gitti canla tartıldı kömür.
Ankara,17.05.2015 İ.K