Son Satırlar

Eğer bir gün gidersen
üzüntü binaları inşa ederim yüreğime
mutluluktan uzak
kedere dost olurum
özlerim çokça
ve hiç ağlamadığım kadar sel olur gözyaşlarım
duvarlarla konuşur
hayalini her yerde ararım
gülüşlerim kaybolur
her yüzde seni görür
her seste seni duyarım
geceler daha uzun olur
ayın parlaklığı daha sönük
sabahlar uzak
mevsimler kış olur
zaman geçer yaralar kabuk bağlar
alışırım acıya
yokluğunu hissetsem de
ağrısı dokunmaz yüreğime
yavaş yavaş başlarım gülmeye
geceleri daha çok sevmeye
erken uyurum mesela
sabahları iple çeker
ne güzelmiş yaşamak !
derken bile seni anımsarım
söylediğin sözler gelir aklıma
mırıldandığın şarkılar
derin bir iç çekişle
tebessüm ederim
hiç doğmayacak sandığım güneşe
güzeldir yaşamak sen olmasan da
hayatsa devam ediyor her acıdan sonra
sevmeye devam etsem de sessizce
müebbet yemişsin yüreğimde
aşkımın son hatırına
vedam olsun sana bu son satırlar...


10.04.2014

Rasim Yılmaz