Hayal Perdesi

Gecenin koyu örtüsünde
saklanmış ne kadar acı varsa benliğimde
sobelenmiş gibi beliriveriyor birden
ve yorgun gözlerim uykuya doymuşçasına açılıyor
acıyan yanlarımın sızısı vücudumu kuşatsa da
hayalini tavana yansıtan yüreğim su serpiyor yangınıma


Yıldız gözlerin ne çok aydınlatıyor karanlığımı
ve diyorum ki usulca
bu kadar sahipken ruhuma
uzaklarda durman reva mı bana...


Yarım kalan şiirleri soruyorsun ya bana
tamam olmayan bir aşkı nasıl yazayım ki sana
boğazıma takılıyor kelimeler
kalem düşüyor elimden bir anda
ve boynunu büküyor boş kalan satırlar
onlarda benim gibi sensiz kalıyor
aslında geceleri hiç sevmiyorum
sensizliğin yanında bir de sessizlik olunca
içimdeki feryatlar yankılanıyor odamda
çaresiz dinliyorum
ve ağlıyorum boş kalan sol yanıma
neredesin uğruna gecelerimi gündüz ettiğim
neredesin nerede...


Göz ucundan pencereme yansıyan yıldızları seyrediyorum
ve tel tel yüzüme vuran ışıklarda düşlüyorum seni
yeniden
hiç bitmeyecek mi bu düşler
gerçek olan dualarım olmayacak mı
acımı duyan olmayacak mı
olmuyor işte
sorularla cebelleşiyorum yine
uykuyu haram ediyorum gözlerime
ve yorgana sarılıyorum sen diye
yokluğun öyle zor ki
neredesin be sevdiğim
nerede...


Sen uyu sevdiğim
ben seni gözleri kapalı uzaklardan da seyrederim
her gece senden habersiz bırakıyorum,
yanağına dudaklarımın izini
iyi uykular ruhumun hanımefendisi...

7 Ocak 2014

Rasim Yılmaz