Kimseler Bilmesin

Öyle güzel ki kalbin
iyi ki sevmişim seni
nasılda hissedersin beni
ben sana anlatmadan
sus ne olur
konuşunca imkansızlaşıyor
biraz zaman ver bana
Koklayarak öpüyorum seni

dedi kadın

ürkek vede çekingen bir dilde
kekeledi cümleleri yutarcasına


bakışıyla gözlerimi delip geçen
yüreğimi emip içen sevdiğim
bir gülüşüne kalbimin saf tuttuğu
tane tane iç çektiğim
beklentisiz bağlanıp
gözlerinde demlendiğim



mutlu ol diye çocukça hareketlerimi
üzülme diye peki deyişleri mi
içim içimi yese de haklısın dediğimi

kimseler bilmesin
sen biliyorsun ya o bana yeter


sabaha ilk gözümü seninle açtığımı
her nefeste seni düşündüğümü
uykunun göz kapaklarımı zorlamasını
nefesimde zihnimde sana baktığımı
sadece seninle savaştığımı

kimseler bilmesin
sen biliyorsun ya o bana yeter


öyle çok sevdim ki
dursun istedim sensiz saatlerin
yüzümdeki gülümsemelerin
göz bebeğimde ki yıldızın
karanlığımda ki ışığın
sadece sen olduğunu

kimseler bilmesin
sen biliyorsun ya o bana yeter


uzağımda ki en yakınım
gözlerinde eriyip yok olduğum
mutluluğuma tek sebep sen oldun
yokluğunda bir sana yandığımı

kimseler bilmesin
sen biliyorsun ya o bana yeter

3 Ekim 2013

Rasim Yılmaz